• 

Altijd als ik naar Gert-Jan Segers luister heb ik de indruk dat zijn politieke partij én zijn persoon op een hoger moreel plan staan dan de andere politieke clubs. Regelmatig zijn CU-politici te betrappen op uitspraken dat zij Christelijke politiek voorstaan. Daarmee degraderen ze automatisch niet-confessionele partijen. Wij van de ChristenUnie spelen namelijk in de hoogste morele klasse, jullie ’niet-Christenen’ spelen slechts in de ’keukenkampioendivisie’.

Een ieder mag politiek bedrijven met als basis zijn/haar eigen geloof (mits deze niet botst met grondwettelijke waarden). Dat is een strikt PERSOONLIJKE keuze die echter niet onder één dak te plaatsen is van een politieke partij. Ik kan mij voorstellen dat er VVD-, GroenLinks-, PvdA-, DENK-politici zijn die hun religieuze overtuiging een rol laten spelen bij te maken politieke keuzes. Prima, heb ik geen enkele moeite mee, elk parlementslid zit op persoonlijke titel in de Tweede Kamerbankjes, iemand die uit een fractie stapt kan immers altijd als éénmansfractie verder. Maar door de ’C’ in de partijnaam op te nemen wordt geacht elk ’C’-partijlid vanuit Christelijke waarden de politieke arena in te stappen (althans, tot het moment dat je er uit stapt, nietwaar Pieter Omtzigt?). Hoezo?

Een humanist van D66 is op deze manier moreel gezien van een minder niveau dan een CDA’er? Nee natuurlijk niet menen veel Christenpolitici, ook heidenen kunnen natuurlijk fatsoenlijke mensen zijn. O ja, maar dan stel ik een heel simpele vraag, waarom moet die ’C’ dan in de partijnaam staan? Religie beleven is een private kwestie en niet ’iets’ van de publieke ruimte. Kerk en staat zijn in Nederland gescheiden, maar blijft dat ook zo als de CU de meerderheid van de zetels in de Tweede Kamer zou behalen? Het is een hypothetische situatie maar toch. Mocht Gert-Jan Segers in zo’n scenario ’onze’ premier worden, dan zou hij een regering leiden die Christelijk politiek beleid zou voeren in Nederland. Maar daar zit ik als heiden – in de minderheid – toch niet op te wachten? Dat Christelijk sausje laat ik liever aan mijn neus voorbij gaan. Wellicht zou ik het nog eens zijn met bepaalde elementen uit dat beleid ook, maar daarmee zijn deze toch niet uitsluitend ’Christelijk’? Het is die morele Christelijke superioriteit die mij als liberaal burger keihard tegen de borst stuit.

Bovenstaande gedachtenspinsels kwamen in me op toen ik vandaag Segers zijn beklag hoorde doen over de zich in het slop bevindende kabinetsformatie. Hij vond het allemaal ’te gênant voor woorden’ en sluit nieuwe verkiezingen inmiddels niet meer uit. Goed, meneer Segers, nu ga ík los: te gênant voor woorden? Ik zal U eens vertellen wie zich gênant gedraagt. Als ik alle politieke hoofdrolspelers langs ga, kom ik steeds bij U uit. Hoe kan dat nou?

Herinnert U zich nog, meneer Segers dat U een motie van afkeuring steunde na de Tweede Kamerverkiezingen? Mark Rutte had volgens U eigenlijk uit de politiek moeten vertrekken, toch? Rutte liet zich niet uit het veld slaan en vocht terug. Toen de formatie begon was er geen partij bereid Mark Rutte als persoon uit te sluiten, maar U deed dat wel. Uiteraard hoopte U dat er hierna wel meer politieke schaapjes over de dam zouden komen, maar Uw ’Christelijke’ hoop bleek ijdel. Wauw, wat had U toch een mooie overwinning kunnen boeken, als U de geschiedenis was ingegaan als degene die als eerste de bijl aan de wortels van de ’Rutte-boom’ had gezet.

Helaas, het mocht niet zo zijn, Uw Judaskus – nota bene gegeven op witte donderdag voor Pasen – kreeg geen opvolging van Sigrid Kaag en anderen. U stond helemaal alleen, bovendien kreeg U nog een schop na ook van de al gememoreerde Kaag. ’Nee’, nee, sprak de D66-leidster met lichtelijk geaffecteerde toon: ’ ChristenUnie is niet de eerste regeringspartner die wij voor ogen hebben’. Segers probeerde voor de Paastijd de sluwe vos uit te hangen, maar hij kreeg zijn trekken thuis.

Uiteraard is de CU-leider – selectief – verontwaardigd, hoe halen ’ze’ het in hun hoofd om zijn partij uit te sluiten? In arren moede besloot Segers het maar niet meer over ’poppetjes’ te hebben. Hij meent nu dat het zou moeten gaan over een forse omslag in de  poltieke (bestuurs)stijl, met of zonder Mark Rutte. Ja, Ja, Gert-Jan, klinkt erg betrouwbaar en vertrouwenwekkend allemaal…….

Feitelijk bewijst Segers zich met zijn ’strapatsen’ van het afgelopen halfjaar als de meest opportunistische politicus van het Haagse circus. Elk jaar wordt de ’politicus van het jaar verkozen’ , het lijkt me tijd om tevens de jaarlijkse prijs voor de ’meest opportunistische politicus van het jaar’ te introduceren. Mag van mij ook ’meest hypocriete politicus’ genoemd worden. Een soort politieke ’Loden Leeuw’ eigenlijk. Deze laatste prijs wordt jaarlijks uitgereikt voor de meest irritante reclamespot. Dus beste Gert-Jan, jouw bijgaande commentaar op het binnenhof mag wat mij betreft een hoofdrol spelen in de CU-campagne  van de komende verkiezingsperiode, Die jij als Christenpoliticus niet meer uitsluit……

https://www.nu.nl/289035/video/segers-kan-nieuwe-verkiezingen-niet-meer-uitsluiten.html

Met vriendelijke groet enne: Pax Vobiscum!

Judas Iskariot, apostel……

• 

Op 6 september jongstleden vierde József Kiprich zijn 58e verjaardag. Feyenoordsupporters dragen deze ’cultvoetballer’ nog altijd op handen. 6 jaar speelde hij in het – nog steeds – mooiste stadion van Nederland, in 1993 werd Feyenoord mede door zijn inbreng landskampioen (en won hij viermaal de KNVB-beker én eenmaal de Johan Cruijffschaal) In Hongarije is hij eveneens een voetbalheld, zijn acties en doelpunten waren in 1985/86 doorslaggevend voor WK-kwalificatie. Het was tevens de laatste maal dat het Hongaarse elftal aan een WK-eindtoernooi mocht deelnemen.

Natuurlijk heeft József ook een Hongaarse bijnaam, ’Kipu’ – uit te spreken als ’kiepoe’- wordt hij liefkozend door – vooral de oudere – voetballiefhebbers genoemd. Hongarije kwalificeerde zich als eerste Europese land voor het WK van 1986 in Mexico waar het overigens jammerlijk faalde. In de eerste wedstrijd werden de Magyaren door de Sovjet-Russen overlopen, na 90 minuten stond er een stand van 6 – 0 op het scorebord. ’Favoriet’ Hongarije droop af, op zijn kenmerkende stijl liep Kiprich van het veld af. Het ’matje’ in zijn nek was door zijn gebogen hoofd nog beter zichtbaar, zijn tred was nog ’slepender’ dan gewoonlijk.

Kiprich had benen/voeten waarmee hij de meest vreemdsoortige bewegingen kon maken, soms maakte hij doelpunten waarvan zelfs commentatoren zich afvroegen hoe deze in hemelsnaam tot stand waren gekomen. De mooiste vond ik zijn karakteristieke puntertjes, zijn supporters konden er verrukt van raken. József was een emotionele voetballer, maar hield zich meestal in de hand, behalve toen hij na zijn afscheidswedstrijd – een gewonnen bekerfinale met Feyenoord natuurlijk – door ploeggenoten op de schouders langs de tribunes werd ’gedragen’. Een rivier van waterlanders was het resultaat. Kipu was van Rotterdam en Nederland gaan houden, hij noemde ons polderlandje regelmatig zijn tweede ’thuis’.

Na zijn Rotterdamse avontuur vertrok hij naar Cyprus om daar nog wat pegels te incasseren. Maar ook op het mediterrane eiland gaf hij zich volledig, zijn typische ’slepende loopje’ kwam de eilandbewoners eerst wat koddig voor, totdat ze zagen waartoe József’s tovenaarsbenen in staat waren. Twee jaar speelde hij slechts bij Apoel Nicosia, maar in deze periode werd hij tweemaal landskampioen, won de nationale beker én in zijn eerste jaar werd hij ook nog eens Cypriotisch topscorer. Omdat hij het kikkerlandje zo miste keerde hij in 1998 terug, bij Fc Den Bosch, hij trok zijn kicksen weer aan, maar een groot succes werd het niet. De hard core Feyenoordfans bleven hem echter trouw, met honderden reisden ze af naar Noord-Brabant om Kipu te verwelkomen tijdens de eerste thuiswedstrijd van Fc Den Bosch.

Natuurlijk ging József met zijn fans op de foto, hij sprak ’gewoon’ Nederlands met ze, dat was hij nog niet afgeleerd. Uiteraard was zijn Nederlandse uitspraak een beetje ’gebroken’, maar welke buitenlandse voetballer in de Nederlandse eredivisie leert tegenwoordig ook maar enigszins de Nederlandse taal? (op de Denen na natuurlijk….). Na zijn Bosche avontuur keerde József defintief terug naar zijn vaderland waar hij zich wederom bij zijn oude club Tatabánya aansloot. Drie jaar gooide hij zijn trucendoos nog regelmatig open, hij was in de herfst van zijn loopbaan nog altijd goed voor gemiddeld een half doelpunt per wedstrijd. Topscorer van de Hongaarse competitie werd hij niet meer, maar ach, in 1984 had hij die prijs toch al gepakt….

Succesauteur Michel van Egmond is bekend om prachtige voetbalboeken, één ervan heet ’de snor van József Kiprich’. Vol met geweldige Feyenoordverhalen. Kiprich, tevens bekend om zijn  vlassnorretje ontbreekt natuurlijk niet. De tranen die hij plengde bij zijn afscheid horen bij de ’ziel van Feyenoord’, eigenlijk toch de enige Nederlandse club waar supporters hun club als een religie beleven.

Kiprich was een groots voetballer, na zijn actieve voetballeven was het – helaas – ook zo’n beetje gebeurd met het Hongaarse nationale voetbalelftal. Tot 2016 werd er maar povertjes gepresteerd, de deelname aan het EK van 2016 gaf eindelijk weer een glansje aan het Hongaarse voetbal. Dit jaar waren de Magyaarse prestaties op het EK ook niet mis, bijna werden de Duitsers verslagen, maar ja bijna blijft bijna…..Aan het Hongaarse clubvoetbal hoeven we weinig woorden vuil te maken, ondermaats met veel te veel buitenlandse C-voetballers die veel te veel geld verdienen…..

En Kiprich, die was toch voorbestemd om een ’grote’ Hongaarse trainer/coach te worden? Helaas, niets werd minder waar, Hij begon zijn trainersloopbaan bij zijn oude club Tatabánya, maar daar was de – financiële – neergang al flink ingezet. Bij de ’grote’ Hongaarse clubs als Ferencváros of Videoton werd hij niet gepruimd waardoor hij veroordeeld was tot de kleinere clubs. Meestal clubs die niet eens in de hoogste Hongaarse divisie uitkomen. Ook buitenlandse avonturen waren niet weggelegd voor de voormalige cultvoetballer…..

Toch meldde Kiprich in recente interviews dat hij vrede heeft met zijn lot. Hij heeft de trainerspapieren, hij heeft zich aangeboden, maar een grote stap heeft hij nooit kunnen zetten. Zelfs Erwin Koeman zag hem niet zitten als assistent in zijn tijd als bondscoach van Hongarije. Beetje tragisch toch, nietwaar? Tja, een beetje wel, maar nog tragischer is het dat het Hongaarse voetbal sinds Kiprich geen aansprekende voetballer meer heeft kunnen ’produceren’.

Als het Hongaarse elftal na 1986  bij elkaar was gebleven hadden we ons gemakkelijk geplaatst voor het WK van 1990 (József Kiprich, 1963 – )

• 

Radar is het enige serieuze (consumenten)programma op TV dat misstanden van het bedrijfsleven én de overheid aan de kaak stelt. Kwakzalverij is vaak aan de orde geweest, meestal wordt op schrijnende wijze aangetoond hoe de argeloze consument op een lelijke manier wordt belazerd. De jaarlijkse uitreiking van de ’Loden Leeuw’– een prijs door Radar uitgereikt voor de meest irritante reclame op de Nederlandse TV – is een leuke spin-off, maar heeft op zichzelf niks met slechte consumentenbehandeling te maken. Misschien levert het wel meer kijkers op en dat is voor de inhoud van het programma natuurlijk mooi meegenomen. Louis van Gaal heeft de ’trofee’ al eens mogen ontvangen, ik denk overigens niet dat deze een plek op zijn schoornsteenmantel heeft gekregen. Johan Derksen won de prijs ook al eens en nam deze met gepaste trots in ontvangst……

Antoinette Hertsenberg is reeds sinds 1995 presentratrice van Radar en doet dat nog immer met verve, Met een zuinig en streng mondje leest ze de diverse oplichters de les, om bij haar aan tafel te durven aanschuiven is enige ’moed’ wel vereist. Sommige ’belazeraars’ proberen vaak tegen beter weten in hun verhaal ’hoog’ te houden, maar meestal is dit tot mislukken gedoemd. Het enige minpunt van Hertsenberg is haar lidmaatschap van de Zevendagadventisten die bekend staan om gelijksoortige standpunten als de mannenbroeders van de SGP. Homohuwelijk en abortus wijzen deze ’gelovigen’ uit principe af, helaas moet ik hier altijd aan denken als ik die strenge, afgemeten blik van Hertsenberg op de TV signaleer.

Maar goed, haar ’consumentenmissiewerk’ is van een hoog niveau, vorige week moesten bijvoorbeeld de huizenmakelaars eraan geloven. Het Radar-’undercoverteam’ streek neer bij diverse makelaars in Arnhem, Den Bosch, Den Haag, Haarlem en Utrecht en kwam tot schokkende conclusies. Diverse makelaars bieden huizen bewust onder de taxatiewaarde aan en verdienen daarmee enorme pakken geld. Hoe het werkt? Een huis heeft bijvoorbeeld een taxatiewaarde van 250.000 Euro. De makelaar stelt de verkoper voor het pand te adverteren voor 200.000 Euro. Een passende woning vinden is tegenwoordig het zoeken naar een speld in een hooiberg, elk vrijkomend pand in de Randstad kan meteen rekenen op overweldigende belangstelling. In dit (randstad)voorbeeld is het dus te verwachten dat de uiteindelijke verkoopprijs op zo’n 300.000 Euro uitkomt.

Eindelijk, U heeft uw huis voor een beste prijs verkocht, maar nog wel eventjes met de ’huizenagent’ afrekenen natuurlijk. Stel, deze berekent een commissie van 1% over de aankoopprijs (sommige makelaars zitten daar overigens ver boven) = 3.000 Euro. Prima toch? Ok, maar dan komt het addertje van onder het gras te voorschijn. Over het bedrag van 100.000 Euro brengt de ’nette’ huizenbemiddelaar nog eventjes 10% in rekening. Totale kosten voor koper komen zo uit op 13.000 Euro, meer dan 4% van de verkoopwaarde. Dit percentage ligt zo een stuk hoger dan de ’adviescourtage’’ die de vereniging voor makelaars – NVM – hanteerde tot in de negentiger jaren. Todat de Mededingingsautoriteit deze ’softe kartelvorming’ verbood. Voorgaand voorbeeld is dé manier waarop veel makelaars in Nederland op een schandalige wijze woekerwinsten genereren.

Maar er is meer, zoals wijlen Frits Bom placht te zeggen. De ’Radar-undercoveragenten’ ontdekten dat makelaars elkaar pandjes toespelen, er bestaat zelfs een ’makelaars-WhatsAppgroep’ waarin de huizenbemiddelaars onderling onderhandelen over biedingen (allemaal buiten het zicht van de (ver)kopers natuurlijk die het gelag moeten betalen). Bovendien plaatsen makelaars regelmatig panden in een geheime – onderlinge – database voordat ze op de huizenwebsite Funda worden gezet. Dit alles riekt naar een varkensstal die al jarenlang niet uitgespoten is.

Hoe de brancheorganisatie NVM op deze wantoestanden reageerde? Natuurlijk beschermt de NVM de aangesloten leden, dat hele makelaarswereldje is één gesloten front. In deze tijden van tot in de kosmos schietende onroerend goedprijzen wrijven deze ’branchenoten’ zich in de handen, er werd nog nooit zoveel geld verdiend. O ja, de NVM heeft wel een code opgesteld waaraan de leden zich aan moeten houden. Oneerlijke concurrentie is uit den boze, maar deze passage in de code is een volstrekt dode letter.

Desgevraagd gaf de NVM aan Radar namelijk de volgende officiële reactie betreffende de Radar-bevindingen: ’veelal worden op verzoek van klanten afspraken gemaakt, waarbij een deel van de vergoeding afhankelijk is van de uiteindelijke woningprijs’. Veelal op verzoek van klanten? Hoe komt de NVM hier nu weer bij? Op basis waarvan kan deze stelling gestaafd worden? Ach, het is allemaal kretologie om de ’clubleden’ te beschermen, erg gratuit allemaal. Als klap op de vuurpijl had de NVM nog ’geruststellende’ woorden: ’de NVM  denkt wel dat makelaars die expres een te lage vraagprijs adviseren het risico lopen dat hun klant met een andere makelaar in zee gaat.’.

Ik heb nog een heel ander advies: verkoop U Uw huis ZONDER TUSSENKOMST van een makelaar, zo bespaart U een grote zak duiten. Want in het algemeen is de volgende uitspraak geldig:

Huisjesmelkers zijn (geld)woekeraars, makelaars zijn gemene geldwolven

• 

Louis van Gaal had tijdens de WK-kwalificatiewesdstrijd tegen Noorwegen een geweldig punt kunnen drukken, indien hij wat minder ontzag had getoond voor de zogenaamde gevestigde namen. Memphis Depay speelde wederom ver onder peil in de wedstrijd tegen de Noren, maar dat gold (wederom) voor het gehele Nederlands elftal.

Eigenlijk had Noorwegen de overwinning zelfs verdiend, dat Nederlands balbezit van meer dan 65% zette geen zoden aan de (Virgil van)Dijk. De Noorse (kracht)spits Braut Håland had zelfs de winnende treffer op zijn schoen, gelukkig had Louis zijn beschermengeltje meegenomen….. Blijkbaar beschikte ’onze’ bondscoach er over nog ééntje, dit bracht Oranje in de 98e minuut de broodnodige lucht in Turkije. Montenegro behaalde een verrassend gelijkspel in Istanboel, waarmee Nederland maar één verliespunt meer heeft dan de Turken.

De enige speler die zijn verantwoordelijkheid nam was Frenkie de Jong, maar daardoor kwam hij eigenlijk te vaak aan de bal. Maar ja, niemand ’stond’ verder op, Georginio Wijnaldum niet en zeker Memphis Depay niet. Louis van Gaal wisselde in de rust de kersverse Ajacied Steven Berghuis, die nota bene in de eerste helft aan de basis stond van de goal van Davy Klaassen. Kom op Louis, dit is toch veel te gemakkelijk! Bovendien is Donyell Malen – de stand-in voor Berghuis – niet een typische buitenspeler, waardoor het in het centrum nog voller werd.

Depay heeft tijdens het EK van afgelopen zomer niet één fatsoenlijke wedstrijd gespeeld en ook tegen de Noren was het weer ’muizen’. Dat Malen in de ploeg kwam was te billijken, maar niet voor Berghuis natuurlijk. Van Gaal heeft een historische kans verspeeld door Depay te laten staan, hij had tijdens deze wedstrijd zijn autoriteit kunnen vestigen door zijn ’sterspeler’ er af te halen. Malen voor Depay was een volstrekt logische beslissing geweest, maar van Gaal liet het afweten….

Aanvoerder Virgil van Dijk is terug, maar overtuigend was het bij hem ook al niet. In de tweede helft beging hij zelfs twee fouten die een topverdediger niet mogen overkomen. De keeper voor de ’toekomst’ Justin Bijlow voldeed, hij redde Oranje aan het begin van de match met een mooie redding. Zijn uittrappen waren dan wel weer van een laag niveau, maar er was ook niemand die 110% vocht om de bal te veroveren. De enige die op dit punt een voldoende scoorde was Davy Klaassen, de rest hield zich toch een beetje in. Dat kon je van de Noren niet zeggen, die kleunden er ouderwets in. Zoals het hoort…..

Het volgende karwei is tegen Montenego, Louis’ keurkorps kan dan wat vertrouwen tanken. Daarna volgt de ’sleutelwedstrijd’ tegen Turkije, die moet over de streep worden getrokken. Maar dat zal alleen lukken als Louis de heren voetballers eens goed met de hoofden tegen elkaar laat knallen. Wezenloos gebrei tegen de Turken zal niets opleveren, passie en dadendrang, dát is wat het smachtende Hollandse voetbalvolk van de ’vedetten’ verwacht. Misschien wordt het tijd, beste Louis, om het conflictmodel te herintroduceren. Iedereen staat dan weer op scherp en dat is broodnodig, want zo fantastisch zijn de spelers van Oranje namelijk ook weer niet.

Toch heb ik er – vreemd genoeg – nog het volste vertrouwen in, met van Gaal gaat Oranje die eerste plaats in de groep volgens mij grijpen. Is dit een vertrouwen tegen beter weten in? Welnee, ’meester’ van Gaal gaf in zijn commentaar na de wedstrijd zelf aan waarom het allemaal wel ’snor’ zit:

’Ik heb het geluk aan mijn kont hangen’

So be it, King Louis!

• 

Het volgende officiële communiqué van Musa Abu Marzouk, lid van het politieke bureau van Hamas verscheen van de week op Twitter (uiteraard zette het het CIDI, het Centrum informatie en documentatie Israël deze ’boodschap’ meteen op zijn website….)

’Wij feliciteren het Afghaanse moslimvolk met het verslaan van de Amerikaanse bezetting op alle Afghaanse gronden, en wij feliciteren de talibanbeweging en haar dappere leiderschap met deze overwinning, die haar lange strijd van de afgelopen 20 jaar tot een hoogtepunt heeft gebracht.Hamas wenst het Afghaanse moslimvolk en zijn leiding succes bij het bereiken van eenheid, stabiliteit en welvaart voor Afghanistan en zijn volk, maar benadrukt dat de ondergang van de Amerikaanse bezetting en zijn bondgenoten bewijst dat het verzet van de volkeren, met name ons strijdende Palestijnse volk, de overwinning zal behalen. Vandaag zijn de taliban zegevierend nadat ze vroeger beschuldigd werd van achterlijkheid en terrorisme. Nu zijn de taliban slimmer en realistischer. Zij hebben Amerika en zijn handlangers het hoofd geboden en halve oplossingen met hen afgewezen. De taliban hebben zich niet laten misleiden door de slogans van democratie en verkiezingen en valse beloften. Dit is een les voor alle onderdrukte volkeren’.

In het ’handvest’ van Hamas is omder andere het volgende opgenomen: ’Israël zal bestaan en voortbestaan totdat de islam het elimineert’. Ziehier een terroristische beweging die al decennia de Gazastrook ’bestiert’ en van daaruit Israël met raketten bestookt. Niet alleen met Israël staat deze beweging op voet van oorlog, maar tevens met de ’broeders’ van de Palestijnse Autoriteit die de macht uitoefenen op de Westelijke Jordaanoever. Nog steeds geleid door de hoogbejaarde Mahmoud Abbas die zich niet meer in hoge mate inspant voor de Palestijnse zaak. Verdere zelfverrijking vindt hij al jaren veel ’interessanter’. Daarbij schuwt hij geweld tegen zijn eigen bevolking ook niet meer, getuige de recente moord op een vooraanstaand kritische Palestijnse journalist.

Bij Hamas is terreur in de Gazastrook en daarbuiten tegen ’eigen afvallige geloofsgenoten’ al jaren business as usual, in de Gazastrook zul je geen uitgesproken voorstanders van de Palestijnse Autoriteit aantreffen. Op zichzelf begrijpelijk, want wat heeft die Abbas nu voor die arme burgers – bijna 2 miljoen mensen opeengepakt op een oppervlakte kleiner dan Texel – kunnen betekenen? De Israëlische tactiek van ’divide et impera’ heeft uitstekend gewerkt, de tweedeling onder de Palestijnen is compleet. Beetje bij beetje knabbelen de Israëliërs territorium van de Palestijnen af, todat deze in rubberbootjes de wijk zullen moeten nemen naar Cyprus.

Inmiddels staan de Palestijnen moederziel alleen op deze aardbol. Europese landen bewijzen nog slechts lippendienst aan de ’Palestijnse zaak’, in de Verenigde Staten is de Israëlische lobby nog immer ijzersterk en Rusland en China doen alleen maar aan machtspolitiek. Het lot van de arme Palestijnen zal ze een rotzorg zijn…… Maar dat geldt ook in toenemende mate voor de Arabische broederlanden, inmiddels hebben bijvoorbeeld Marokko en de Verenigde Arabische Emiraten diplomatieke banden met Israël aangeknoopt. Een onafhankelijk Palestina interesseert niemand echt meer…..

De PLO heeft in het verleden cruciale fouten gemaakt, maar de grootste is wel het weigeren om Israël te erkennen als natie. Het adagium was altijd ’gelijk oversteken’, maar met een onderhandelingspartner – Israël – die veel en veel sterker is moet je wel je knopen tellen, voordat je de strijd aan de onderhandelingstafel aangaat. De Palestijnen dachten altijd een zak vol diamanten knopen op de tafel te kunnen leggen, iedere keer bleken het uitgedroogde erwtjes te zijn. Tegen beter weten in vasthouden aan een onmogelijke strategie levert doorgaans het volgende op: uiteindelijk word je in de pan gehakt.

Natuurlijk gedraagt Israël zich schandalig in de Palestijnse gebieden, bovendien zijn illegale annexaties aan de orde van de dag. Ik vrees dat de kans voor Palestijnen om een eigen onafhankelijke staat te stichten inmiddels verkeken is. Een andere opstelling in het verleden betreffende het erkennen van de staat Israël had nu wellicht een andere werkelijkheid opgeleverd. In ieder geval waren er genoeg landen geweest – waaronder zelfs de Verenigde Staten – die met grote potten geld en andere ondersteuning op de proppen waren gekomen. Inmiddels lijkt de ’point of no return’ gepasseerd.

Wat heeft de ’gewone’ Palestijn voor deze jammerlijk mislukte tactiek terug gekregen? Een verdeeld eigen volk, dat inmiddels niet alleen door de Israëliërs, maar ook door zijn eigen leiders wordt onderdrukt. De felicitatie van Hamas aan het adres van de Taliban is in dit licht bezien dan ook niet meer dan logisch. De Taliban en Hamas lopen hand in hand op het gebied van interne en externe terreur. Wat daarvan komt? Niets dan misselijkmakende ellende, dood en verderf dus….

We differ – with the Israeliens – on several issues. And this may include settlement, the release of prisoners, the wall closing institutions in Jerusalem. (Mahmoud Abbas, 1935 – )

Commentaar: als je als zwakkere partij het zo’n beetje in alles met je onderhandelingspartner oneens bent, lijkt het me verstandig de volgende beweging uit te voeren: achter je oren krabben……

• 

Het AstraZeneca-vaccin is van het toneel verdwenen, er worden in de Europese Unie nog amper prikjes gegeven met dit anti-Coronavloeistofje. Mogelijkerwijs, misschien én eventueel veroorzaakt dit vaccin trombose bij volwassenen, dus weg ermee, op de zwarte lijst meenden veel landen. Even een paar cijfertjes: in het Verenigd Koninkrijk zijn op een aantal van 18 miljoen inentingen 30 gevallen van trombose geconstateerd, waarvan 7 met dodelijke afloop. Ten eerste is nog niet wetenschappelijk vastgesteld dat het AstraZeneva-vaccin de (enige) veroorzaker is van deze tragische gevallen, bovendien is het procentueel een verwaarloosbaar aantal. 30 gevallen correspondeert met een percentage van 0,0000016…. In Nederland is sprake van soortgelijke verhoudingen en dat bracht zelfs trombose-experts tot wanhoop. ’Waar gaat dit over’ riepen ze in koor uit!

Hoe dit alles ook zij, AstraZeneca is in het verdomhoekje terecht gekomen, met (mede) dank aan de op sensatie beluste media die maar al te graag het vuurtje verder oppookten (’everything for the clicks’. nietwaar?) De anti-vaxxers konden in hun handen wrijven en donderden voor de verandering maar weer een nieuwe complottheorie over het Coronavirus en de – volgens hen – gemanipuleerde en dodelijke ’Bill Gates-vaccins’ op social media. (noot: anti-vaxxers zijn niet alleen doodsbange burgertjes met een psychisch probleem, vaak kunnen ze niet eens één zin zonder elementaire taalfouten produceren)

Maar wat moeten we bijvoorbeeld in Nederland met die ongebruikte AstraZeneca-ampulletjes? 745.000 ervan liggen nog in een gekoelde loods te Oss, deze worden gedoneerd aan landen zoals Namibië en Tanzania. Niets op aan te merken. Bij huisartsen en GGD’s liggen nog tussen de 100.000 en 200.000 flesjes in de diverse koelvakken, maar die moeten in de ’prullenbak’ geflikkerd worden. Een woordvoerder van het ministerie van Volksgezondheid vindt het erg ’jammer’, maar de strenge Europese regelgeving laat het ministerie geen andere keus. ’Het is immers niet meer te controleren of de vaccins onder de goede temparturen bewaard zijn, optimale werking is niet meer te garanderen’. Vervolgens komt de woordvoerder met de ’kern’ van zijn argumentatie: ’ je wil geen schijnveiligheid creëren.’

Wel, nu breekt mijn spreekwoordelijke klomp, de vorige zin heb ik 5 keer overgelezen, waarna ik bijna van mijn stokje ging. Schijnveiligheid? Bernard Leenstra, een initiatiefnemer van Prullenbakvaccin.nl, een internetplatform waar ’overtollige’ Coronavaccins bij – bijvoorbeeld – huisartsen aangemeld konden worden (Om burgers zo snel mogelijk een prik te kunnen geven), verwoordde zijn grieven op niet mis te verstane wijze: ’ schijnveiligheid vind ik een onjuiste benaming om goed bewaarde vaccins niet vrij te geven voor export. Mensen gaan dood aan COVID-19, daar is niets ‘schijnveiligs’ aan.’

Inderdaad, waar heeft die ministeriële woordvoerder het eigenlijk over? De flesjes in de medische koelkasten bij de huisartsen zijn bovendien nog verzegeld ook. OK, er is een kansje dat niet alle flesjes op de juiste temperatuur zijn bewaard, maar ’so what’. Nogmaals Leenstra:’stel dat de effectiviteit wel minder wordt, dan hebben ze er in landen als Namibië nog steeds baat bij. Als de effectiviteit van 90 naar 60 bescherming procent daalt, dan is dat nog altijd beter dan helemaal geen bescherming’. Die Leenstra heeft tenminste begrepen welke risico’s burgers in Afrika blijven lopen zonder inenting. Het ministerie van VWS komt alleen met ambtelijke prietpraat over EU-regeltjes.

Hallo overheidsdienaren, we hebben te maken met een wereldwijde epidemie, weet U nog! Als er arme landen achterblijven met vaccineren blijft gevaar van een nieuwe uitbraak onder niet-gevaccineerden in onze verwende westerse landjes actueel. En dan heb ik het nog niet eens over nieuwe (vrijheids)beperkingen die weer opgelegd moeten worden en de druk op de gezondheidszorg. En laten we tenslotte de extra kosten niet vergeten waarmee we als samenleving worden opgezadeld. Over nieuwe Coronavirusvarianten door het voortwoekeren van het virus in arme landen heb ik het nu maar even niet……

Bovenstaande is weer een staaltje van ultieme navelstaarderij, voor het ministerie van VWS is de kous hiermee af. In plaats hiervan hadden Nederlandse ambtenaren en politici zich naar ’Brussel’ moeten spoeden om een Europese noodprocedure geaccordeerd te krijgen. Maar dat is natuurlijk teveel gevraagd van de dames en heren, zij houden zich liever onledig met een kansloze kabinetsformatie en gezwatel over innige samenwerking tussen GroenLinks en PvdA die dan toch weer niet zo innig blijkt te zijn….

Defintie ’navelstaren’: voortdurend en consequent in gedachten met jezelf bezig zijn

• 

Er schijnt dan toch beweging te zijn in het formatieproces. VVD en D66 aan de ene zijde proberen het toch op een akkoordje te gooien met de combinatie PvdA/GroenLinks? Nee, toch niet, want Mark Rutte heeft aangegeven dat een dergelijke coalitie teveel naar links buigt. Sigrid Kaag van D66 zou bij het kruisje tekenen, maar binnen de VVD bestaat een grote weerstand tegen een regering waarvan 3 linkse partijen uit zouden maken. Wat nu? Dan maar doorgaan op de oude voet met de combinatie VVD/CDA/D66/ChristenUnie? Nee, da’s weer onacceptabel voor Kaag cum suis. En ook voor Gert-Jan Segers van de ChristenUnie overigens.

Alhoewel, bij die Segers weet je het nooit, met veel bombarie kondigde hij na de verkiezingen aan dat Mark Rutte sowieso een no go is voor de gereformeerden. Segers dacht een domino-effect teweeg te kunnen brengen, maar niet één – salonfähige – partij volgde zijn ’principiële’ standpunt. Dus kwam de CU-leider er maar weer op terug, hij wisselt (tegenwoordig) net zo snel van standpunten als Sylvie Meis haar ’loverboys’.

Zijn er nog andere partijen in beeld die ’regeringsfähig’ worden geacht? PVV, FvD en de nieuwe BVN van Wybren van Haga zijn politiek ’melaats’ verklaard, dat zijn in totaal 25 zetels die dus uitvallen in het formatiespel. In de pokerpot houden we dan 125 zetels over die bezet worden door maar liefst 15 partijen. Hoe willen al die politieke kikkers in de kamer hier nu ooit een kabinet van brouwen dat een meerderheid heeft in het parlement? 18 politieke partijen bevinden zich momenteel in de Tweede Kamer, 18! En wie weet komt de volgende splitsing er al weer aan. Het Nederlandse parlement lijkt tegenwoordig meer op een fragmentatiebom dan op een ’huis van democratie’.

Van alle ’restpartijen’ zijn de enige die wellicht, eventueel, misschien in aanmerking komen voor regeringsdeelname de volgende: SP, JA21, Volt en Fractie Den Haan, in totaal ’goed’ voor het armzalige aantal van 16 zeteltjes. Toch is het niet te verwachten dat de VVD de SP toelaat tot het (in)formatieproces. Daarentegen is D66 natuurlijk fel gekant tegen die Fortuyn-adept Joost Eerdmans van JA 21. SP is de ’dark horse’ in dit hele spel, Lilian Marijnissen zou nog wel eens een wit konijn uit de hoed kunnen toveren. Toch verwacht ik niet veel op dit vlak van de SP’ers die intern nog steeds verdeeld zijn, een deel van de fractie heeft het volgens mij een beetje gehad met de ’dochter van Jan’. Overigens was elk konijn dat de familie Marijnissen tot nu toe uit de hoed toverde van een revolutionair rode kleur voorzien. Inmiddels ’roestrood’ zelfs…O ja, en Volt? Leuke Europese partij maar wel met een supranationale blik op Europa. Dat wordt (nog) door geen enkele partij gepruimd.

En dan hebben we het nog niet gehad over de ’olifant’ in de kamer in de persoon van Mark Rutte. Elke partij – behalve de VVD – wil een regering met  een ’vernieuwingsstempel’ er op. Mark Rutte past natuurlijk niet in dat plaatje en dat houdt de ’zaak’ onnodig op. De liberalen weigeren echter om hun leider op te geven die immers heeft gezorgd voor een klinkende verkiezingsoverwinning. Eigenlijk heeft Rutte de hoed met het witte konijn al in zijn bezit. Het ei van Columbus is volgens mij een kabinet in dezelfde samenstelling als de vorige, maar zonder Mark Rutte als premier. Na de succesvolle coalitieonderhandelingen stapt Rute voor de camera’s met de boodschao dat een nieuw regeerakkoord is geboren, MAAR dat hij terugtreedt. In het landsbelang natuurlijk…

VVD’ster en oud.minister Edith Schippers wordt de nieuwe premier met ’Wopko’ hoekstra en Sigrid Kaag als vice-premiers. Wat mij betreft een uitstekend scenario, want iederen zal hier ’blij’ van worden. Kaag hengelt haar ’poltieke vernieuwing’ binnen, bovendien is er met twee vrouwen aan de top sprake van ’girlpower’ nietwaar? het CDA is opgelucht dat het nog één keer op het regeringspluche mag zitten en Gert-Jan Segers heeft eindelijk dat ’steentje’ – Rutte – uit zijn zwarte gereformeerde lakschoen kunnen verwijderen. Blijft over de VVD zelf. Ik acht de kans groot dat de de meerderheid van het VVD-kader een degelijke oplossing toejuicht. Eind goed. al goed dus.

Verrek, maar vergeet ik nu niet de ’kamerolifant’ zelf? Tja, zal Rutte deze ’uitweg’ durven kiezen? Wel, ‘durven‘ is het probleem niet, ’willen’ wel. Voor zover ik de situatie kan overzien is er zowel in Nederland als in het buitenland momenteel geen interessante – publieke – functie voor Rutte vacant. Dat zou Rutte ervan kunnen weerhouden om niet akkoord te gaan met deze optie.

Overigens ligt een – andere – oplossing voor de hand. Schippers en Rutte kunnen toch gewoon stuivertje wisselen? Drs. M. Rutte, de nieuwe bestuursvoorzitter van DSM en de cirkel is rond. Mark weer terug in het bedrijfsleven, dat zou het toch uitstekend doen bij de VVD-achterban? Ok, maar misschien niet bij de leiding van het DSM-concern. Wat moeten die met een ’geschiedenisleraartje’ hoor je ze al denken……

Dan toch maar nieuwe Tweede Kamerverkiezingen, het is niet anders……

• 

Die inlichtingendiensten van de Verenigde Staten kunnen binnenkort een grondige wijziging van hun personeelsbestand verwachten. Intern zal Joe Biden namelijk des duivels gereageerd hebben, hem was een heel andere opmars van de Taliban voorgespiegeld door zijn ’intelligence officers’. Vorige week nog meldde hij dat het nog wel maanden kan duren dat de Taliban de hoofdstad Kaboel onder controle zullen krijgen. Maar zelfs dit scenario was volgens de president nog niet zeker als de Afghaanse regeringstroepen maar willen vechten. ’They need to fight’ sprak hij afgemeten voor de camera’s. Welnu, dat hebben we gezien arme Joe, de situatie leek meer op die van ’dolle dinsdag’ in het najaar van 1944. Veel Duitsers vertrokken halsoverkop uit het bezette Nederland, om er vervolgens terug te keren. Dit laatste zal niet gebeuren in Afghanistan, de Taliban zijn terug om voorlopig niet meer te verdwijnen.

Intussen lopen Talibanleiders al maanden de deur plat bij de Chinezen die ’de studenten’ – de letterlijke vertaling van Taliban – met alle egards ontvangen. In de internationale pers zagen we een hoge Taliban-vertegenwoordiger en de Chinese minister van buitenlandse zaken Wang Yi gebroederlijk naast elkaar poseren. De foto dateert van eind juli, het zegt veel – zo niet alles – dat de Chinese staatsmedia de foto vrijgegeven hebben aan de internationale pers. In feite is het de de facto erkenning van de Taliban als officiële vertegenwoordigers van de staat Afghanistan. Nu deze ’studenten’ het grootste deel van het land in handen hebben zal het wel niet lang duren dat China de Taliban feliciteert met het toetreden tot de rechtmatige regering van Afghanistan. Het Chinese ministerie van buitenlandse zaken heeft de tekst van het officiële communiqué al maanden in de la liggen.

Hiermee loopt China (alweer) mijlen vooruit op de rest van de internationale gemeenschap. Bij de NAVO-lidstaten bijvoorbeeld wordt de status van de Taliban nog immer als ’terroristisch’ bestempeld. Op deze wijze krijgen de Chinezen Afganistan op een presenteerblaadje aangeboden, er wordt ze geen strobreed in de weg gelegd. De westerse geallieerden zijn met de staart tussen de benen vertrokken, hun belastingbetalers hebben niets voor hun bijdrage teruggkregen. Meer dan 1000 miljard Dollar kostte het verblijf van de Amerikaanse militairen in het Aziatische land, een astronomisch bedrag. Hier bovenop komen uiteraard nog de militaire inspanningen van de NAVO-bondgenoten – waaronder Nederland – die tevens in de miljarden lopen….

De Chinezen lachen zich een kriek, het huidige scenario is een zoete droom die uitkomt. De ’westerlingen’ hebben zich blauw betaald aan een missie die volledig in de soep is gelopen en de nieuwe machthebbers behoeven een internationale partner die hen in het zadel houdt. Voor Xi Jinping is er nu sprake van een win-win-winsituatie. De eerste ’win’: de Amerikanen en hun bondgenoten zijn weg, ze hebben geld als water uitgegeven met ’0-resultaat’. Reken maar dat de Chinese media dit fantastisch zullen ’spinnen’, de gemiddelde Chinees zal nog meer vertrouwen krijgen in de geopolitiek van de communistische partij.

De tweede ’win’ betreft de veiligheid. Afghanistan grenst in het noordoosten aan China, het is van eminent belang dat er geen ’verkeer’ op gang komt tussen de Talibaan en Oeigoerse terroristen (in onze ogen: vrijheidsstrijders). Dat gevaar wil Xi Jinping volledig uitsluiten, internationaal gezien zijn de Oeigoeren toch al een hoofdpijndossier voor hem. Uiteraard zullen de fundamentalistische Talibanbaarden zaken willen doen met de atheïstische Chinezen. Alles in ruil voor een vruchtbare economische relatie, de Taliban heeft in eerste instantie behoefte aan moneten en een grote wereldspeler die hun machtsbasis ondersteunt.

De derde ’win’ smaakt voor de Chinezen als zoete paarse rijstpap. Afghanistan is grotendeels onontgonnen, de grond zit vol met waardevolle delfstoffen, waaronder het zeldzame lithium. (U weet wel, de materie die ook in Uw mobiele telefoon is aan te treffen). Het zal niet lang duren voordat de ’drillplatforms’ de Afghaanse grond zullen testen, weldra zullen miljoenen tonnen waardevolle aardmetalen richting China worden getransporteerd. En voor een relatief lage kostprijs, ook dat nog. De wijde zakken van de Taliban zullen worden gevuld met klinkende munten die ze uiteraard niet uit zullen geven aan meisjesonderwijs. Persoonlijke verrijking zal de klok slaan, maar dat zal de Chinezen een zorg zijn, het enige nadeel is dat de infrastructuur nog zwaar achterloopt in het Afghaanse land. Maar ook dat is een uitdaging voor de Chinezen, het Belt and road initiative kan op deze wijze immers een volgende ’boost’ krijgen.

Hoe zat het eigenlijk met de taak van onze militairen? Die kregen akkoord van de regering en parlement om naar Afghanistan af te reizen, maar alleen onder de noemer van ’wederopbouw’. Het winnen van de ’hearts en minds’ van de Afghanen, dat was de voorwaarde van – vooral – linkse partijen. Wat daarvan terecht is gekomen is nu genoegzaam bekend……….. Achteraf kregen de meeste Nederlandse politici nog een dolk in de rug, Joe Biden verklaarde immers dat wederopbouw nooit een onderdeel van het militaire takenpakket is geweest. Terrorisme bestrijden was de eerste, tweede en derde reden voor de Amerikaanse aanwezigheid in het verscheurde land.

Ach, Nederland stelt militair natuurlijk sowieso geen fluit voor en geopolitiek is een woord dat simpelweg niet existeert in het Nederlandse parlement. Navelstaarderij is gemeengoed in de polderpolitiek, het is niet anders….

En Xi Jinping? Die keek westwaarts en zag dat het goed was…..

• 

De eerste gedachte die door mijn hoofd schoot na het vernemen van de dood van Gerd Müller was de befaamde uitspraak van commentator Herman Kuiphof tijdens de WK-finale van 1974 te München: ’zijn we er toch ingetuind’. Als 11-jarig jongetje zat ik op 7 juli 1974 voor de kijkbuis met afgrijzen naar die Duitse withemden te kijken, het schuivertje van ’der Bomber’ kan ik me nog levendig herinneren. Maar wat me nog steeds op mijn netvlies brandt was de triomfantelijke blik van aanvoerder Franz Beckenbauer op het moment dat hij de wereldcup in zijn handen kreeg. ’De Verlosser’ – Johan Cruijff – was verslagen door een Duitse ’Kaiser’ Franz Beckenbauer), een voetbaltrauma was geboren…..

Niets moesten Nederlandse voetbalfans hebben van dat kleine gedrongen mannetje dat in het begin van zijn carrière niet eens aan de bak kwam, omdat toenmalig Bayerncoach Zlatko Čajkovski hem niet zag zitten. ’Wat moet ik met zo’n gewichtheffertje’ riep hij uit, maar op deze kwalificatie kwam hij schielijk terug toen hij constateerde dat Müller overal en altijd scoort. Bij zijn eigen club scoorde de gedrongen Duitser gemiddeld bijna elke wedstrijd een doelpunt en bij de ’Mannschaft’ gemiddeld zelfs meer dan een goal per match. Dat zijn exceptionele statistieken voor een spits.

In 1974/1975/1976 won Bayern München de Europacup 1, drie op een rij, dat kunstje had Ajax de jaren daarvoor eveneens geflikt. In twee van de drie finales scoorde ’der Bomber’, waaronder die van 1974. Je zou verwachten dat Müller daarom in dit ’rampjaar voor het Nederlandse voetbal’ tot Europees voetballer van het jaar gekroond zou worden, maar niets werd minder waar. Het was dat frêle jochie uit het Amsterdamse betondorp die er met de prijs vandoor ging. Objectief gezien niet helemaal terecht natuurlijk, want Johan Cruijff verloor in de WK-finale van de Duitsers en zijn nieuwe club Barcelona speelde in dat sezoen niet eens in de Europa cup 1-competitie. Drie keer mocht ’nummer 14’ de Europese ’gouden bal’ boven zijn hoofd tillen, tegen Gerd Müller maar één keer (in 1970)

Maar ja, wat heb je eraan, wereldkampioen zijn ’we’ niet geworden, zelfs met 3 gouden ballen kon de bevrijdende treffer in München (1974) niet tegen het net getikt worden. ’Mister frommelgoal’ Müller vond het doel wel, niet met een prachtige knal van 30 meter, maar met een bekeken schuivertje uit de draai. Het rugnummer 13 bracht de kleine Duitser geluk, ’nummer 14’ had het nakijken. In Nederland werd/wordt meestal lichtelijk badinerend over ’der Bomber’ gesproken, hij zou niet kunnen voetballen en alleen maar lelijke goals kunnen scoren. Dat is natuurlijk nonsens, maar wel begrijpelijk. Tenslotte moet je je (voetbal)trauma op iemand afreageren, nietwaar?

Gerd Müller was een ouderwetse clubman, de enige (Duitse) topclub waarvoor hij heeft gespeeld is Bayern. (noot: beste Lionel, waar zie je dat tegenwoordig nog?) In zijn nadagen haalde hij nog wat Dollars op bij het Amerikaanse Fort Lauderdale Srikers, maar uiteindelijk sneed hij zichzelf daarmee in de vingers. De Amerikaanse horecasector werd de fameuze topscorer bijna fataal, de alcoholische versnaperingen in zijn restaurant werden voornamelijk door hemzelf genuttigd. Berooid en met een fiks alcoholprobleem reisde hij terug naar de ’Heimat’, maar zijn oude ploegmakkers waren hem niet vergeten. Uiteindelijk ging Müller aan de slag als jeugdtrainer bij Bayern. Eind goed al goed zou je denken.

Tot zijn 70e levensjaar was eigenlijk alles koek en ei, daarna ging het langzaam bergafwaarts, aangezien Müller werd getrofen door de ziekte van Alzheimer. Maar zolang wij nog niet getroffen worden door deze vreselijke ziekte zullen wij hem herinneren als degene die de Nederlandse voetbaldroom uiteen liet spatten. Maar niet alleen die ’eer’ komt hem toe, maar ook die van  – misschien wel – de meest effectieve spits die ooit op een voetbalveld heeft rondgerend. Niet Mr. frommelgoal’ dus, maar ’DER BOMBER’

Nog altijd vind ik dit één van de mooiste bijnamen die ooit aan een voetballer is toegekend. Of ik nog een andere leuke bijnaam weet van een Duitse voetballer? Die van Beckenbauer heb ik al gememoreerd, dus moet het een andere worden. Wat dacht U van de bijnaam van de ’ehemalige’ bonkige blonde Horst Hrubesch? ’De lelijkste spits van Europa’. Beetje flauw om aan het einde van dit stukje de Duitsers nog een beetje te sarren? Dat zal, maar hét voetbaltrauma heb ik zelf ook nooit echt kunnen verwerken….

Die Verteidiger hauen lange nicht mehr so hin wie damals (Gerhard Müller, 1945 – 2021)

• 

Was getekend: oud CDA-kamerlid Chris van Dam die zich grote zorgen maakt over de existentiële crisis waarin het CDA zich – al jaren – bevindt. Overigens had ik als kop ook kunnen kiezen voor de uitspraak van Henriëtte van Hedel, CDA-bestuurslid in Noord-Brabant die het volgende zei over de neergang van de Christendemocraten: ’we kunnen blijven zeggen dat we de rust moeten bewaren, maar dan krijgen we de rust van het kerkhof.’. Tja, het woord ’CRISIS’ is zeer van toepassing op het CDA dat ook nog een leider tegen wil en dank heeft in de persoon van Wopke Hoekstra. Want was het niet uitgerekend deze CDA’er die beweerde geen lijsttrekker van zijn partij te willen worden, omdat hij zich meer senang voelt in de positie van ’bestuurder’?

Tot overmaat van ramp is het CDA – materieel gezien dan – al opgesplitst., getuige de geboorte van de zogenaamde stichting sociale Christendemocratie, nog net geen nieuwe partij……..Deze groep van kritische CDA-leden wil op geen enkele manier gelinkt worden aan de ’moederpartij’, om ’te voorkomen dat het kritische vermogen verloren gaat’. de a contario redenering leidt tot de volgende onontkoombare conclusie: blijkbaar is het niet meer mogelijk in de ’boezem’ van het CDA kritische noten te kraken.

Interim partijvoorzitter Marnix van Rij is ’not amused’ met de oprichting van de stichting: ’een verdeeld huis zal geen kiezers terugwinnen’ sprak hij vorige week op onheilspellende wijze’. Daar zit wat in, maar met deze conclusie gaat van Rij voorbij aan een al langer vaststaand feit: sinds decennia zijn CDA’ers al verdeeld tot op het bot. Dit kon gemaskeerd worden door een paar uitschieters – bijvoorbeeld onder Jan-Peter Balkenende – en verscheidene regeringsdeelnames. Maar het echec in verband met de PVV-samenwerking heeft diepe sporen getrokken tussen CDA-politici zelf en hun achterban.

Chris van Dam is tevens kritisch op de nieuwe stichting, hij weet uit ervaring hoe moeilijk het is veranderingen door te voeren in een traditionele volkspartij. ’Jongens, als je samen in een boot met een gat zit, ga je samen hozen. En dan ga je er niet in een rubberboot achteraan om te zeggen: dit is hoe je het moet doen.’ Een beeldende omschrijving van de situatie waarin het CDA zich bevindt, maar naar mijn mening heeft van Dam één essentieel mankementje over het hoofd gezien: de rubberboot die achter het watermakende CDA-schip aandobbert heeft zelf ook een gat in de romp. Uit eigen ervaring weet ik hoe snel zo’n rubberschuitje vervolgens onder water verdwijnt….

Overigens overspoelt de Bijbelse rampspoed het CDA nog een graadje erger, uit de recente peilingwijzer bleek dat het CDA bij nieuwe Tweede Kamerverkiezingen kan rekenen op een zetelaantal van 6 tot maximaal 11. Dat zijn Jobstijdingen van bijbelse proporties. Job verloor volgens het verhaal in de Hebreeuwse bijbel zijn kinderen, rijkdom en gezondheid. God stond Satan toe hem te gronde te richten, maar zelfs door al het onheil viel Job niet van zijn geloof. Misschien is dit een troost voor al die wanhopende CDA’ers die hun partij in het hellevuur zien opgaan…..

Is er nog iets te redden misschien? Zeker wel, op 11 september wordt er een bijzonder partijcongres gehouden, veel leden willen dat er op deze bijeenkomst klare (mis)wijn wordt geschonken. Mijn advies voor de CDA’ers is om in te stemmen met regeringsdeelname – maakt niet uit met welke partijen … – met als onvoorwaardelijke eis dat Wopke Hoekstra (wederom) de positie van vice-premier en minister van financiën zal bekleden. Als de CDA’ers besluiten voor de oppositierol zie ik de partij misschien wel nooit meer terugkeren op het regeringspluche. Deze geste heben jullie toch wel over voor Wopke beste Christenen? Het enige minpuntje aan deze beslissing heeft te maken met de datum waarop dit eventueel te nemen besluit valt, namelijk 9/11…….

Maar, maar, daarmee pakt dé beslissing naar verwachting wel uit als een tradioneel CDA-compromis. Als deze valt op genoemde onheilsdatum kunnen we er gevoegelijk van uitgaan dat het nieuwe kabinet geen lang leven beschoren zal zijn. Het CDA kan weer snel in de oppositiebanken plaatsnemen en zo kan iedere CDA’er tevreden worden gesteld. Er ontstaat dan echter één probleempje: de kiesdrempel wordt bij de volgende verkiezingen hoogstwaarschijnlijk niet gehaald…….

Ik zou willen eindigen met een oproep aan alle CDA-congresgangers die  op 9/11 hun stem gaan uitbrengen:

Gun Wopke nog een regeringstermijn voordat het CDA definitief in de golven (van de Rode zee) verdwijnt.